pew όταν η παραδοσιακή μουσική συνδυάζεται με ετ1, τσαμπούνα, τσαρούχια και το μουστάκι του Κολοκοτρώνη, λογικό είναι η ZinoOla Azpla<3 και ο Ctam t0 tr3Lo paOki να στρέφονται στον εύπεπτο ήχο - όχι μονο ξενο, βλ. οικονομοπουλο, βανδη και κάτι αλλους τυχάρπαστους -και να ακυρώνουν την αν μη τι άλλο βαριά ρεμπέτικη μουσική.
Σκέψου ότι πχ. το ρεμπετικο ακούγοταν σε μια εποχή που υπήρχαν ορισμένες δυσκολίες,ιστορικά, κοινωνικά w/e, που εκφράζονταν μέσω της μουσικής αυτής.Αντίθετα, αυτό που νοιάζει σήμερα τους δύο παραπάνω φίλους μας είναι να φασωθούν με τον Babi MaxSteel και τη Maraki Kavlitca αντίστοιχα, επομένως, θα ακούσουν και την ανάλογη μουσική (σε γαμαω και χυνω, λες να παχύνω και αλλα τέτοια άσματα).
Α, μην ξεχάσω ότι η κατεξοχήν μουσικόφιλη πόλη, η μπουγατσονίκη περνάει κρίση μετά τα 80s που έβγαλε τις Τρύπες, τα μωρά στη φωτιά και άλλους πολλούς. Πάντως, κυρίως στην ηλεκτρονική σκηνή, κάτι φαίνεται να σιγοψήνεται με ωραία liveάκια σε στέκια, και, γενικώς, βλέπω μια επιστροφή στην παραγωγή και όχι ανακύκλωση μουσικών κομματιών.
Τέλος, δε συμφωνώ ότι θα έπρεπε να στραφούμε στην παραδοσιακή-λαίκή-ρεμπέτικη μουσική. Πρόκειται για νεκρά sessions της μουσικής, τώρα τρώμε τα αποφάγιά τους. Αν προκύψει μια καλή φουρνιά παραγωγών, καλώς να ορίσει,πάντως.
Υγ:
proton to oti o tropos pou xrhsimopoieis thn leksh ethnos kai h ennoia ths genikotera einai afhrhmenos kai h idia san leksh einai afhrhmenh.
Έθνος ονομάζεται ένα σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα που διακρίνουν το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα. Τα κυριότερα από τα γνωρίσματα αυτά μπορεί να είναι η φυλή, η γλώσσα, το θρήσκευμα, η κοινή ιστορία και πολιτισμός και η γεωγραφική καταγωγή. Ιστορικά όμως, βασικότερο στοιχείο για την ύπαρξη ενός έθνους είναι η ανάπτυξη της εθνικής του συνείδησης, δηλαδή ο ιδεολογικός παραγκωνισμός των υπόλοιπων στενότερων (π.χ. φατριασμός, τοπικισμός) ή και ευρύτερων (π.χ. φυλετισμός, αυτοκρατορισμός, οικουμενισμός) ομαδοποιήσεων, χάριν του εθνικισμού.