τα είπε ο φίλος Cavallera χρονια πριν.REFUSE/RESIST.Ένα απο τα πιο ωραία πράγματα που έχω δει στο Σύνταγμα(και εγώ κατεβαίνω σχεδόν καθημερινά) είναι πως ΔΕΝ υπάρχουν κόμματα ανάμεσα στο κόσμο.ούτε μια σημαία.τίποτα.NADA.Αυτό που με τρομάζει όμως,είναι μια σκέψη που έχω τις τελευταίες μέρες.Από τη μία ναι,η πλατεία Συντάγματος δικαιώνει την ονομασία της,γιατί μη ξεχνάμε,κάποτε έγινε επανάσταση εκεί για τη δημιουργία Συντάγματος κλπ κλπ.Ωραία όλα αυτά.ακόμα πιο όμορφο,το ότι δεν έχει ανοίξει ρουθούνι.Ακόμα...
Και έρχομαι στη σκέψη που με τρομάζει.Φοβάμαι ότι θα καταλήξει με πολύ ξύλο όλο αυτό.Είναι μέχρι οι "απο πάνω" να βαρεθούν και να πετάξουν τα γνωστά κομματόσκυλα τους/τραμπούκους που το παίζουν δήθεν αναρχικοί/αντιεξουσιαστές,που ανάθεμα και αν κάποιος από αυτούς έχει κάποια ιδέα περι θεωρίας της αναρχίας,και τίποτα χρυσαυγήτες(γιατί ναι,έχει αρκετούς ξένους που διαμαρτύρονται μαζί μας εκεί κάτω) και τα κάνουν όλα λίμπα,να χωθούν κ τα "παιδιά μας τα καλά που πληρώνουμε γιαυτά" και να λήξει όλο αυτό.μακάρι να είναι ένα τραβηγμένο σενάριο στο ταραγμένο μου μυαλό αυτό,και εκεί να μείνει.μα φοβάμαι.
Για να μη μακρυγορώ όμως, είναι προτοφανής μια τόσο ειρηνική διαμαρτυρία/διαδήλωση πείτε την όπως τη θέλετε.ειδικά στον ελλαδικό χώρο,που το παρελθόν του κρύβει μονάχα πολιτικες/κοινωνικές ΚΑΦΡΙΛΕΣ και σκοταδισμό.
Μ'αρέσει που βλέπω άτομα κάθε ηλικίας,κάθε κοινωνικής τάξης στους δρόμους,αλλά από την άλλη,ακούω από άτομα (κλειστού οικογενειακού κύκλου) "που πας,θα σε στιγματίσουν και θα σε κυνηγήσουν" και λοιπές καφρίλες. Επειδή ο γεροπαππούς μου έφαγε 8 χρόνια βασανιστήρια στα Γιούρα κάποτε καθώς και στιγματισμό ως αριστερό "κουμμουνι",φοβάται μια ζωή πως και τα λοιπά μέλη της οικογένειας με το παραμικρό θα περάσουν τα ίδια. Θέλω να πιστεύω πως υπάρχει ελπίδα,θέλω να είμαι αισιόδοξος(αν και,ο αισιόδοξος,είναι ένας κακά πληροφορημένος απαισιόδοξος) πως κάτι θα αλλάξει,πως αρκετά κοιμηθήκαμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ.Πλέον τα "ζωνάρια σφιγγουν" ακόμα και για τους πρώην βολεμένους,βλέπουμε(έστω και αργά) τα σκούρα και το ΜΗΔΕΝ στο οποίο βαδίζουμε. Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου,που μας βλέπω πραγματικά ενωμένους,και το χαίρομαι αυτό.ίσως τελικά να χρειαζόμασταν τη σφαλιάρα μας μπας και νιώσουμε. όσον αφορά τα σχόλια περί "μετανάστευσης" τα θεωρώ συγγνώμη,δειλία και υπεκφυγές.Σκάσε,στήσου στα πόδια σου και στο ανάστημα σου,σταμάτα να κατηγορείς μονίμως τρίτους,και περπάτα. Με το να λες "θα φύγω,να πάνε στο διάολο όλα" δεν διαφέρεις και πολύ απο αυτούς που κατηγορείς για τη κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι...
